پول بده ، بمیر

ضرب المثلی هست با عنوان تو بدم ، بمیر و بدم .که نشانگر الزام آور بودن کاری است که کننده آن باید انجام دهد ، حتی اگر بمیرد. اما این ضرب المثل در روزگار ما تبدیل شده به : تو پول بده ، بمیر و پول بده. می گویئد چرا ، به این دو نکته راستین توجه کنید.

1- رفته بودم به داروخانه تا شربت سینه درد مربوط به  سرماخوردگی بگیرم. روی دارو قیمت زده بود: 12500 ریال ، اما داروخانه چی، مبلغ رُند 15000 ریال را از من گرفت! مثل خیلی از افراد دیگر گفتم: 2500 ریال ارزشی ندارد و شاید این حق فنی داروخانه دار است( هر چند سفارش نوع دارو از من بود و میزان قیمت آن هم کمتر از جدول حق فنی داروها) . اما چون کمی تامل کردم ، دیدم، اولاً قیمتی که داروخانه دار بابت خرید شربت داده ، مسلماً کمتر از 12500 ریال است و او قبلاً سود خود را از فروش دارو کسب کرده است. ثانیاً با این سودی که از فروش یک شربت سینه ( که این روزها خیلی هم کاربرد و فروش دارد) فروشنده دارو ، یک سوم هزینه آن شربت را دریافت می کند و این در مجموع فروش داروهائی این چنینی و پرکاربرد  سود کلانی برای داروخانه ها دربر دارد.

2 -  دوستم از مسافرت برگشته بود و به جای سوغات برایم، قبض گاز خانه شان را مصداق آورده بود. با این عنوان که در یک دو ماهی که مسافرت بوده، گاز مصرفی خانه اش در حد 5000 ریال ارزیابی شده است. اما بابت هزینه های اضافی مندرج در قبض مثل: آبونمان ، بیمه، عوارض لوله کشی به مناطق محروم ، و مواردی از این دست، مبلغ کل 45000 ریال برایش قبض صادر شده است. او می گفت: به جای این که به خاطر مصرف کم ، مشمول تخفیف شود، در دادگاه شرکت گاز غیابی محاکمه شده و به پرداخت عوارض اضافی محکوم شده است. احتمالاً باید در اینده، هزینه تعمیر لوله های فرسوده گاز ، اُفت فشار گاز  در لوله ها ، حق العبور مامورین ثبت کنتورها ، پورسانت فروش منابع گاز زیرزمینی به همسایگان، و سایر هزینه های شرکت محترم گاز را پرداخت کنیم.

حال با این تفاصیل، تعجبی ندارد ، وقتی زلزله و سیل و بلایای طبیعی در گوشه ای از کشور ایجاد مشکل می کند و به خاطر ضعف زیرساختها و آماده نبودن مسئولین در برابر بحرانهای غیرمترقبه ، دولت دست به جیب ( شما بخوانید : جیب ملت) می شود، و مبلغ کلانی برای بازسازی و ترمیم خرابیها اختصاص می دهد. چون هم کسبه و هم دولت به راحتی از مردم عوارض اضافی دریافت می کنند و آن چه اصناف و فروشندگان مایحتاج عمومی از مردم به اضافه می ستانند، به عناوینی چون: مالیات بر ارزش افزوده، حق کسب، عوارض نوسازی، هزینه جمع آوری پسماند و .. از فروشندگان اخذ می شود تا در جائی درست برای بهبود زندگی زلزله زدگان و میتلایان به سیل و.. مصرف شود.!