حکایت تاریخی 4

 -  در تواریخ آمده است : هنگامی که انگلیسی ها پای در کشور هند گذاشتند؛ این مملکت تحت فرمان پادشاهان گورکانی بود که به ثروت و شهرت ، شهره بودند. روزی سفیر انگلستان با مشقت بسیار و پرداخت هزینه کلان، موفق شد به دیدار شاه موفق شود. خوشحال و خندان به محضر جهانگیر شاه بزرگ رفت و پس از تقدیم هدایا و ابلاغ سلام ملکه انگلستان ، از پادشاه درخواست کرد تا دولت هندوستان جوابیه ای مبنی بر ابراز دوستی و مودت برای علیاحضرت ملکه نگاشته و توسط سفیر به لندن بفرستند.

جهانگیر شاه از منشی خود خواست تا در باره کشور انگلستان و نظام حکومتی آن برای شاه توضیح دهد. زمانی که توضیحات منشی ارائه شد و پادشاه فهمید که انگلستان جزیره ای کوچک در فاصله چند هزار کیلومتری از هندوستان قرار دارد و شغل عمده مردمانش ماهیگیری است. برآشفت و با زهرخندی مغرورانه به سفیر انگلیسی گفت :

- در شان تاجداری عظیم الشان چون ما نیست که برای زنی که بر مشتی ماهیگیر بینوا در یک جزیره دور افتاده حکومت می کند، نامه بنویسیم. او هم شان ما نیست!

سپس دستور داد تا سفیر را از دربار بیرون کنند .

با این همه ، چندی نگذشت که انگلیسی ها به هند بازگشتند و با خرید یک دفتر تجاری در شهر بمبئی، از جانشینان جهانگیرشاه اجازه تجارت ازاد گرفتند . چند سالی نگذشت که کشور پهناور هند به دست انگلیسی ها افتاد و آنها خاندان سلطنتی گورکانی را  معزول کرده و بر هند مسلط شدند. تا جائی که، ملکه جزیره ماهیگیران برای فرمانداری هند تصمیم می گرفت!