سلامی به پهنای وب

سلام بر شما

بلی : همون شمائی که نگاهت به این صفحه افتاد.

بعدش هم سلام به همه دوستان و خوانندگان ماضی و مضارع این وبلاگ. 

سلام به سال 1395 را قبلا داده ام. پس تعارفات را کنار می گذارم و دوباره می نویسم

دوستی در ایام عید به من گفت:

- آیا می خواهید وبلاگ نویسی را کنار بگذارید؟ چون برخی نوشته های شما بوی فراق و ناامید می داد. مخصوصا زمانی که از غرق شدن اهالی دیار دیجیتال در گرداب تلگرام و موبایل نوشته بودید.

ابتدا قصد داشتم پاسخ مثبت بدهم، اما چون در حال و هوای بهار بودم و چندان از خودم ناامید نبودم، پاسخ دادم:

 - گرچه افت شدید مخاطب و از گردونه خارج شدن وبلاگ خوانها ، هر نوع هیجان و انگیزه ای  را در نویسنده می کشد، اما برای چند تنی که هنوز به کلبه کوچک من سر می زنند و نوشته هایم را می خوانند خواهم نوشت. و حتی اگز آنها را هم از دست بدهم، برای دل خودم خواهم نوشت ، چون اینها دلنوشته اند ، نه معلومات و آموزه های رسمی و قراردادی.

پس ، به همه آنهایئ که هنوز با من و مکتب گنوسیسم( دانائی جوئی) همراهند، سلامی دوباره می دهم و خوشامد می گویم. 

امید که تا شروع تعصیلات تابستانه باز هم با شما باشم