تاریخنگار آشنا
دکتر غلامرضا سلیم روز چهارشنبه دوم آذر ماه سال 1300 خورشیدی در خانواده ائی متوسط در شهر مشهد دیده به جهان گشود. پدرش حاج علی اکبر آهنگر و مادرش زنی مومنه و هر دو از اهالی کاشان بودند. غلامرضا به عنوان بزرگترین فرزند ذکور خانواده ، عاشق درس و مکتب بود و این امر باعث شد تا پس از گذراندن دوره های اولیه تحصیل ، به عشق معلمی وارد دانشسرای مشهد شود و پس از اتمام دوره ، در سال 1319 وارد آموزش و پرورش گردد و در مدارس فریمان به تدریس بپردازد. او با بهره گیری از محضر برخی از فضلای مشهد، در آزمون ششم ادبی- معادل با دوره کارشناسی- پذیرفته شد و در سال 1325 همزمان در دانشکده حقوق دانشگاه تهران و نیز رشته تاریخ و جغرافیای دانشکده ادبیات ثبت نام کرد. وی با پشتکار فراوان ، توانست رضایت مسئولین را جلب کرده و علیرغم تدریس در مدارس شبانه تهران، با درجه ممتاز از رشته تاریخ و جغرافیا و نیز رشته تعاون فارغ التحصیل شود. کمی بعد، غلامرضا که مشتاق تدریس بود به اهواز منتقل شد و ریاست اداره فرهنگ یا همان آموزش و پرورش اهواز را برعهده گرفت. در عین حال، وی چنان به ادامه تحصیل در مدارج بالاتر راغب بود که علیرغم مخالفت مسئولین اداری و کارشکنی تعدادی افراد ، در سال 1336 برای ورود به مقطع دکتری تاریخ و جغرافیا به دانشگاه تهران وارد شد. در 1340 و همزمان با تدریس پاره وقت در دانشکده ادبیات مشهد و نیز دانشکده های افسری و پلیس در تهران ، موفق شد تا از رساله دکتری خود با عنوان حقوق عمومی اسلام در زمان خلفای راشدین زیر نظر سعید نفیسی دفاع نماید و نام خود را به عنوان نخستین دکتر تاریخ و جغرافی از دانشگاه تهران ثبت کند . اما در سال 1346 بود که به دلیل شرائط خاص قوانین دانشگاهی به کسب مدرک استادیاری کامیاب شد .
دکتر غلامرضا سلیم در طی دوران 20 ساله استادی دانشگاه از پذیرفتن مسئولیتهای اداری و مهم سر باز زد و فقط در مقطعی کوتاه معاونت دانشکده ادبیات تهران و مشاور ریاست دانشگاه تهران را پذیرفت تا بتواند مصدر خدماتی شود. در سال 1346 با کوشش وی موسسه آموزش و تحقیقات تعاونی در دانشگاه تهران تاسیس شد و در دهه 1340 و 1350 به تاسیس انجمنهای فرهنگی و سخنرانی های ماهانه در رادیو و تهیه جزوات آموزشی برای موسسات آموزشی و .. موفق شد. ضمناً در کنفرانسهای علمی چون: همایش علمی بیهقی، کنگره بزرگداشت رشید الدین فضل الله و نیز همایشهای سالانه ایران شناسی و .. شرکت نمود تا این که در سال 1359 دوران تدریس و خدمت او در دانشگاه تهران به پایان رسید؛ اما به تدریس پاره وقت در دانشکده الهیات تهران ، تربیت معلم ، پیام نور و.. ادامه داد.
تالیفات ارزنده دکتر غلامرضا سلیم متجاوز از 30 مورد می باشد : تاریخ اندیشه اجتماعی در اسلام، فرهنگ دانش اموز، تاریخ تحولات جامعه ایران بعد از اسلام، محمود غزنوی، طریقت، شریعت و سلطنت، تحریر جدید کلیله و دمنه ، سه جلوه شخصیتی حافظ ، امریکائی که من دیدم ، اصول مدیریت تعاونی ها ، تاریخ استعمار در ایران و چندین کتاب و مقاله دیگر در زمینه های تاریخی ، ادبی ، اجتماعی ، اقتصادی و.. که از او بر جای مانده است . دکتر سلیم در آبان 1389 د رتهران درگذشت.
